Dit artikel is gebaseerd op onze recente webinar "Online Teaching & Assessment for Mathematical Sciences". klik hier om de opname van deze webinar te bekijken (YouTube).
Wiskunde en statistiek vakken onderwijzen is niet makkelijk. Het onderwijzen aan niet-wiskunde / statistiek-majors in hun eerste en tweede jaar is nog moeilijker. Voeg daar nog eens lesgeven via videogesprekken en een onzeker herfstsemester aan toe en hebt een enorme uitdaging als docent. Dit artikel omschrijft de uitdaging voor docenten voor het komende academische jaar en bespreekt de tot nu toe veel toegepaste oplossingen.
Dat wiskunde onderwijzen lastig is ligt voornamelijk aan het feit dat veel studenten deze vakken volgen omdat dat een vereiste is voor hun studie, in plaats van hun interesse. Er worden veel vakken gegeven aan universiteiten die geen wiskunde graad zijn. Echter vereisen deze vakken vaak wel een bepaald basisniveau wiskunde. Voorbeelden hiervan zijn: biologie, bouwkunde, scheikunde, economie en zelfs verpleegkunde.
Deze vakken zijn vaak in de vorm van verplichte wiskunde vakken, het afronden van deze vakken is noodzakelijk om een diploma te behalen. Dit is voor veel studenten een struikelblok geworden. Veel studenten die namelijk ingenieurs, verpleegkundigen of mariene biologen willen worden, kunnen uiteindelijk niet slagen omdat ze niet hun verplichte inleidende wiskundecursus afronden.
Voor studenten worden deze vakken uiteindelijk enorme hindernissen omdat ze geen vertrouwen, bekwaamheid of motivatie hebben in wiskunde of statistiek. Wat op zijn beurt weer invloed heeft op de vooruitgang in hun studiegebied en vervolgens op hun toekomstige carrière keuzes.
Een gevolg voor leerkrachten is dat zij om moeten gaan met veel grotere klassen, omdat veel van deze modules verplicht zijn. Bovendien herbergen deze grotere klassen vaak een breed scala studenten met verschillende academische achtergronden en verschillende niveaus van wiskundige kennis, al helemaal als je rekening houdt met internationale studenten die binnenkomen vanuit verschillende onderwijssystemen.
Met andere woorden, docenten krijgen uiteindelijk de moeilijke taak om grote, diverse en ongemotiveerde groepen studenten te begeleiden, terwijl ze tegelijkertijd een basis willen leggen die studenten nodig hebben om te slagen in hun studie.
Vanwege COVID-19 hebben veel landen hun centrale examens geannuleerd, waardoor het vaardigheidsniveau in wiskunde van de nieuw toegelaten studenten in de herfst nog onzekerder is. Hiermee gepaard gaand, zien veel onderwijsinstellingen in het hoger onderwijs ook een ongekend inschrijvingspercentage voor het komende herfstsemester, waardoor de omvang van de deze klassen nog groter is dan voorheen.
Een andere factor waar rekening mee moet worden gehouden, is dat verschillende landen hun instellingen in het hoger onderwijs hebben verzocht om meer inschrijvingszetels vrij te maken, om de stijgende jeugdwerkloosheid als gevolg van COVID te bestrijden. Als gevolg van dit alles lijkt het cohort van de najaars studenten in 2020 groter en heterogener zal zijn dan we in tijden hebben gezien.
Aan de andere kant moet je rekening houden met de algemene onzekerheid in hoe de lessen er in de herfst uit gaan zien. Of het onderwijs plaats zal vinden via face to face of masker to masker, online of hybride, het goed opzetten van deze nieuwe klasomgeving zorgt voor veel extra werk voor docenten.
Hoewel het een paar chaotische maanden zijn geweest voor het hoger onderwijs, zijn de meeste instellingen erin geslaagd hun vakken gedeeltelijk of volledig online aan te bieden. Voor de overgrote meerderheid was deze online transitie door middel van elektronische leeromgevingingen zoals: Canvas, Blackboard, Brightspace, Moodle etc. Dit in combinatie met een virtuele vergadertools zoals: Zoom, Google meets & Panopto.
Deze aanpak heeft voor het merendeel van de vakken gewerkt. Echter vanwege de eerder genoemde factoren werken deze algemene strategieën niet als het gaat om het geven van eerste en tweedejaars wiskunde- en statistiek vakken. Studenten vinden het namelijk steeds lastiger om betrokken en gemotiveerd te blijven. Dit komt omdat docenten het lastig vinden om persoonlijke ondersteuning te bieden via online quizzen en vooraf opgenomen colleges.
Om deze studenten te ondersteunen, betrokken te houden bij hun lessen en ervoor te zorgen dat docenten zelf niet overbelast raken, is meer nodig dan de standaard e-learning toolkit. Het vereist het aannemen van specifieke onderwijsstrategieën en het integreren van gespecialiseerde online tools die expliciet de eerder beschreven problemen aanpakken.
Ons doel is om dit wiskundige probleem te verminderen. In de loop van de komende weken zullen we een reeks blogposts uitbrengen die een overzicht bieden met strategieën die kunnen worden toegepast door docenten om dit probleem op te lossen, evenals specifieke casestudy’s met daarin docenten die deze strategieën hebben geïmplementeerd in hun vak.